انتخاب استراتژی های بهینه نگهداری و تعمیرات با رویکرد کمی-کیفی

افزایش روزافزون جمعیت، نیاز به استفاده از فرآورده های مختلف صنعتی، انرژی، مواد غذایی و ... را هر لحظه بیشتر و بیشتر می کند. تمام مصنوعات بشری و دستگاهها دارای عمر محدود می باشند. زیرا از مجموعه ای از اجزای الکتریکی و مکانیکی، تشکیل شده اند که در هر لحظه امکان خرابی آن اجزا و در نتیجه از کار افتادگی دستگاه یا حتی کل سیستم وجود دارد. این حقیقت غیرقابل انکاری است که هر چه خرابی پر هزینه تر باشد، اهمیت فعالیت های نت بیشتر است. فعالیت های نت در سیستم هایی که خرابی شان یا توقفشان می تواند بسیار نامطلوب باشد، ضروری است. در این میان انتخاب استراتژی های مناسب و بهینه نگهداری و تعمیرات در یک سازمان از اهمیت خاصی برخوردار است. در این تحقیق مدلی کمی کیفی با در نظر گرفتن شرایط محیطی توسعه داده می شود که علاوه بر انتخاب استراتژی بهینه، زمان بهینه جهت تعویض استراتژی را نیز ارائه می کند. از مهمترین امتیازات این مدل استفاده همزمان از معیار های کمی و کیفی و همچنین پویا بودن انتخاب استراتژی می باشد. برای این منظور از رویکرد تصمیم گیری چند معیاره با در نظر گرفتن سه معیار مهم هزینه، عمر و دسترس پذیری استفاده شده است. در نهایت با استفاده از یک مثال واقعی در یک کارخانه ساخت قطعات خودرو، مدل پیشنهادی، پیاده سازی شده است و با استفاده از ابزار های کاربر پسند ی مثل نمودار ها نتایج آن تحلیل حساسیت گردیده است. نتایج حاصل نشان می دهد که رویکرد کمی کیفی پیشنهادی از کارایی مطلوبی برخوردار است و خروجی مدل مزبور با توجه به در نظرگیری شرایط محیطی به واقعیت نزدیک تر است و در محیط های گوناگون قابل پیاده سازی می-باشد.